We winden er geen doekjes om: de Italiaanse Dolomieten behoren al jaren tot onze absoluut favoriete bikespots in Europa. Waarom? Heel eenvoudig: de veelzijdigheid, de perfecte voorzieningen, de eindeloze afdalingen, de superfijne bikevriendelijke hotels en bikegidsen die perfect aanvoelen wat je kunt en wat je wilt. En bovenal dat werkelijk majestueuze en ruige hooggebergte met toppen van ver boven de 3000 meter. Midden tussen al dat berggeweld ligt Val di Fassa en daarvoor gelden alle bovenstaande kwalificaties nog eens in het kwadraat!
“Je bent geslaagd voor de test. Dat betekent dat we een geheime trail terug nemen naar Canazei”. Oké denk ik, als het niet heftiger wordt dan dit, dan komt het goed. Fout!
Soms kom je in je leven mensen tegen, waarvan je meteen weet: dat komt goed. Zodra ik mijn bikegids Erik ontmoet, voel ik dat ik twee bijzondere dagen tegemoet ga. Hij is zojuist aangeschoven in de bar van Hotel Cesa Tyrol in Canazei, mijn ‘base camp’ voor de komende dagen. Samen met mijn contact bij het lokale toerismebureau maken we onder het genot van een Aperol Spritz een plan voor mijn bezoek. Hun voorstel is om de eerste dag vanwege de iets mindere weersvoorspellingen te kiezen voor een serie lokale trails rond Canazei en de tweede dag de beroemde Sella Ronda te rijden. Mijn hart bloeit op want de Sella Ronda is een van de allermooiste eendaagse toeren die je kunt rijden, maar de pragmaticus in mij zegt iets anders. Ik vertel mijn gastheer en dame de waarheid: Sella Ronda is super, maar die heb ik al vier keer gereden. Blijft in de top-3 van mooiste toeren ooit staan, maar voor nu heb ik liever iets meer “Fassa in het programma”. De toerisme-dame schrikt en ziet al haar zorgvuldige voorbereiding in duigen vallen, maar Erik begint te lachen: “Komt goed! Als jij vandaag laat zien dat je een beetje kunt fietsen neem ik je morgen mee op een ronde die nog lang zal heugen!” Ik lach, maar het zinnetje “als jij laat zien dat je een beetje kunt fietsen” gonst nog na in mijn hoofd als ik vroeg ga slapen want Erik wil de volgende ochtend vroeg vertrekken.
Een waterig zonnetje schijnt door het wolkendek als we om 8 uur ‘s morgens de eerste liften naar de Col dei Rossi waar we binnen no-time op 2380 meter hoog zitten. Het is fris, de windjacks moeten aan, maar in plaats van afdalen naar de Passo Pordoi (de normale route van de Sella Ronda), blijven we de 601-trail volgen richting Porto Vescovo. Na een korte koffiestop bij Rifugio Belvedere, begint het echte werk. We blijven continu dalen en stijgen, op een trail die voortdurend tussen de 2200 en 2400 meter hoogte blijft. Bij tijd en wijle moet de fiets op de nek, komen we door een magnifieke natuurlijke ‘rock garden’ waar we ondanks de laaghangende bewolking en een temperatuur van nauwelijks 10 graden toch even een fotomoment inlassen. Na een stevige afdaling en minimaal 20 minuten bergop met de fiets op de nek, bereiken we een trail net onder Porto Vescovo. Erik kijkt goedkeurend achterom als ik hem makkelijk kan volgen in de daaropvolgende afdaling. “Je bent geslaagd voor mijn test. Dat betekent dat we even een geheime trail nemen terug naar Canazei voordat we gaan lunchen”. OK, denk ik, als het niet heftiger dan dit wordt, dan komt het goed. Fout!

Als we in het dal aankomen en Lago di Fedaia rijden , trekt de bewolking wat op en zien we plotseling een flink deel van de Marmolada-gletsjer voor ons opdoemen. “We gaan hem even van iets dichterbij bekijken”, roept Erik en lacht als ik zeg dat ik alleen bike-spullen mee heb, en geen klimuitrusting. Net boven lago di Fedaia rijden we een gravelweg omhoog die lijkt dood te lopen bij een berghut. Erik schiet aan het einde van het pad een boom voorbij en rijdt over een 30 cm brede betonnen bak waar zo te horen water doorheen loopt. Even later staat er een scherp puntig hek over dit betonnen afwateringskanaal, maar daar laat Erik zich niet door stoppen. We klimmen erover heen en ik hoor dat hij deze trail twee dagen daarvoor met Brett Tippie en Wade Simmons (freeride-goden) gereden heeft en die vonden hem te gek! Ik slik even want die mannen kunnen even een tandje beter rijden dan ik, maar Erik roept: “You’ll be fine, you can do this, but don’t tell anybody you have been riding here.. top secret and highly forbidden!” Wat volgt zijn zo ongeveer de spannendste meters singletrack die ik ooit heb gereden. Links een metershoge rotswand waar het uiteinde van mijn stuur soms minder dan 10 cm langsflitst. Rechts een kale berghelling die bijna verticaal naar beneden loopt en bij een stuurfout minimaal 50 meter vrije val genereert en daarna een doffe klap op de rotsen, Daartussen in een trail die soms niet breder is dan 30 cm….Absolutely no room for error! “Focus, focus”, schiet er door m”n hoofd en ik rij supergeconcenteerd door. Pff, de trail wordt iets breder, maar ook steeds steiler. Af en toe stap ik even af omdat m;n 125 mm trailbike simpelweg niet opgewassen is tegen zoveel wortels, zulke forse drops en rotspartijen. Langzaam vlakt de trail wat af, adrenaline-levels tot boven m’n kruin en een high-five van Erik; “You made it man, you are ‘Fassa-proof!!”
Wat volgt zijn de spannendste meters singletrack die ik ooit heb gereden. Links danst het uiteinde van mijn stuur op centimeters van een steile rotswand. Rechts een kale berghelling die bijna verticaal naar beneden loopt.Daartussenin een trail die soms niet breder is dan 30 cm…absolutely no room for error!
Na een welverdiende lunch krijgen we gezelschap van een vriend van Erik en gedrieën nemen we vanuit de iets westelijker gelegen plaats Campitell0 een supergrote en supersnelle lift naar de Col Rodella op 2440 meter hoogte. De middagtoer is puur genieten als de boys me hun volgende ‘secret trail’ voorschotelen, de Tutti Frutti. Onderweg snap ik de naam als we diverse malen stoppen om heerlijke wilde aardbeien en frambozen plukken. Het laatste stuk terug naar Canazei blijkt een door beide heren ook nog niet eerder gereden trail. De maat van Erik vraagt of dit niet te heftig is, maar Erik wijst naar mijn en roept ‘He did the Fedaia-trail this morning’ en ik krijg een bewonderende blik. Ego weer gestreeld en dus knallen we lachend naar beneden en eindigen met een lekker ijsje op een terras. Biken in de Dolomieten zit vol lekkernijen!
Op de laatste dag van mij bezoek krijg ik nogmaals een masterpiece voorgeschoteld. We gaan in alle vroegte opnieuw omhoog naar de Col Rodella om vervolgens in een supermooie dagtoer een rondje om de Sassolungo te maken. Onderweg houden we pauze bij Rifugio Duron, een absolute must als je in dit gebied gaat rijden. Als sluitstuk rijden we aan het einde van de dag als alle wandelaars weg zijn nog even de Friedrich August-weg af (overdag strikt verboden voor bikers) om te eindigen met een combinatie van singletrails en bergweiden waar je honderden verschillende lijnen kunt rijden. Als twee blije kabouters rijden Erik en ik af en toe een stukje terug omhoog om te kijken of we nog coolere rijlijnen kunnen vinden… Het geeft wel aan dat Val Di Fassa oneindig veel mogelijkheden heeft. Wij reden behoorlijk extreme toeren, maar je kunt hier ook makkelijke trails pakken of de boswegen en grindwegen volgen als je wat relaxter wilt rijden. Hoe dan ook, neem een gids als je echt optimaal wilt genieten van dit gebied want veel beter dan dat wordt het niet!
De harde feiten
Where
Val di Fassa, Noord-Italië, standplaats Canazei.
Wij sliepen in het fantastische (zeer bike vriendelijke) hotel Cesa Tyrol
Weapons of choice
Wij reden met een 120/125 KTM Lycan Prime en die was eigenlijk ongeschikt voor dit werk. Neem een bike met 27,5″ wielen en 140 mm veerweg mee naar dit gebied.
What to wear
Multifunctionele kleding en’dress to change’. Je rijdt in het hooggebergte met soms wel 1500 meter hoogteverschil tussen dal en berg dus soms zomaar 15 graden of meer temperatuurverschil of plotselinge weersveranderingen.
Don’t forget
Neem voordat je gaat rijden in Fassa contact op met het Sport Check Point Val di Fassa. Deze organisatie onder leiding van Pamela regelt alle sportieve activiteiten in zomer en winter in het dal. Ze geven je de beste tips, leveren kaarten en je kunt op pad met de beste bikegidsen die je je kunt wensen. Check: www.fassasport.com
–