De eerste consumenten- en vakbeurs op fietsgebied staat dit weekend voor de deur. Wij hebben afgelopen jaar de Eurobike overgeslagen en de Bike Motion werd vorig jaar niet gehouden, dus we zijn erg benieuwd wat de fietsfabrikanten in 2018 voor ons in petto hebben. Sterker nog, we hebben eigenlijk een paar wensen die we graag verwezenlijkt zien. Sommige zijn open deuren, andere zijn met een knipoog en vooral bedoeld om te prikkelen, maar een enkele opmerking is ook bloedserieus. Hier is ons verlanglijstje voor 2018:
1. Geen nieuwe standaards, please
Geen nieuwe wielmaat, geen gedoe over andere inbouwbreedtes en geen gezeur over incompatibliteit. De eerste voortekenen voor 2018 geven aan dat onze wens ijdele hoop is. Kortgeleden lanceerde SRAM de nieuwe DUB- bracketstandaard die een vereenvoudiging zou moeten zijn in de wirwar aan bracketsystemen (that’s good) maar ondertussen wordt er wel via een omweg een nieuwe standaard gelanceerd. That’s bad, althans gedeeltelijk: lees hier ons bericht hoe dat precies zit.
Verder zien we fietsen op de markt verschijnen met een ‘nieuwe’ Boost141-achteras. Helemaal nieuw is deze standaad niet want het Amerikaanse merk Marin lanceerde deze standaard al in 2016, maar wij hopen dat deze Boost met een snelspanner (in plaats van thru-axle) snel van de markt verdwijnt want het brengt geen noemenswaardige voordelen. De bike-industrie moet zich vaker afvragen of ze wel bestaande problemen oplost met een nieuwe standaard. Soms lijkt het alsof eerst een probleem wordt gecreëerd om dan vervolgens met veel tamtam een nieuwe standaard te lanceren die ‘het probleem’ elimineert.
2. Feiten, geen nepnieuws
Fabrikanten nemen het al jaren niet zo nauw met de gewichten van onderdelen en complete bikes. Ze houden elk hun eigen standaard aan (‘we meten de rem inclusief schijf, maar zonder blokjes en bouten’) en hopen dat de consument dan gaat voor het lichtste product. Tip voor fabrikanten: kijk eens op internetfora, facebookgroepen en andere socials. Als je verkeerde gewichten opgeeft, word je gefileerd op internet. En anders doen de bikejournalisten het wel want die hebben tegenwoordig hele goede weegschaaltjes die tot op de honderdste gram nauwkeurig wegen. En o ja, als je dan een gewicht opgeeft bij een fiets: zeg dan even exact voor welke framemaat en welke uitvoering dat geldt. Dat scheelt veel discussie achteraf. Ook in deze categorie: als je belooft dat handschoenen ‘touchscreen compatible’ zijn, test dat dan ook voordat je het als feature in je productspecs zet. Wij hebben over de jaren ettelijke handschoenen getest die deze mogelijkheid hadden, maar slechts heel zelden werkte het ook echt.
3. Face the facts: spullen worden niet lichter!
Meer een constatering dan een wens en in het verlengde daarvan ook een reality-check voor consumenten. Pak eens wat oude folders en schrijf een paar gewichten op van vergelijkbare modellen. Je zult zien dat bikes en onderdelen de laatste jaren alleen maar zwaarder zijn geworden. Simpele verklaring: bredere naven, bredere velgen met bredere banden, bredere sturen, enzovoort, zijn nu eenmaal zwaarder dan smallere producten. En zelfs carbon producten zijn niet altijd lichter geworden. Verhoogde productaansprakelijkheid doet fabrikanten vaak besluiten om er toch maar een extra matje carbon aan toe te voegen om er zeker van te zijn dat het product heel blijft. En dat extra matje weegt gewoon meer. Aan de positieve kant: bij carbon frames wordt niet meer de laatste gram gewichtsbesparing nagejaagd want consumenten verlangen meer comfort. Dat betekent dat frame-tuning met carbon een belangrijker item is geworden dan pure grammenjagerij.
4. Minder marketing-bullshit
“Ons nieuwe model is 15% stijver en 9,7837 % lichter’… Wij reageren tijdens persmeetings standaard op dergelijke ronkende marktetingteksten met de opmerking: ..”dus je vorige product was belachelijk slap en veel te zwaar.” Gegarandeerd krijgen we dan een vermoeide blik terug en de mededeling dat we het verkeerd zien… om vervolgens nog meer marketingtaal over ons uitgestort te krijgen. Vaak wordt er niet bij gezegd ten opzichte waarvan gemeten is: het jaar ervoor? Een vorige serie wellicht, of toch het vorige model maar dan nu met lichtere remmen waar de fabrikant van de complete fiets helemaal geen invloed op heeft? Kortom: fabrikanten: vertel gewoon eens waar je product in uitblikt en laat de technische rimram achterwege. Behalve een paar ijverige bike-journalisten met toegang tot high-tech meetinstrumentarium zal niemand van je potentiële consumenten de stijfheid van je fiets gaan meten. En dan nog ben je een knappe jongen als je een verschil van 5 Nm bracketstijfheid voelt. En luister bij de ontwikkeling van nieuwe fietsen eens iets minder naar je ‘zo succesvolle raceteams’ want lang niet elke consument zit te wachten op een nog vlakkere balhoofdhoek, een nog langere bovenbuis, geoptimaliseerde stack en reach, wat resulteert in fietsen die alleen maar meer downhill-georiënteerd lijken te worden. Er bestaat ook echt een grote groep bikers die niet de lift neemt en vindt dat je de afdaling moet verdienen. Die groep wil een goed sturende fiets met een geometrie die ook prettig klimt. Diezelfde groep kan trouwens vaak heel behoorlijk met een bike overweg in de afdaling dus die heeft die laatste halve graad verstelbaarheid van balhoofdhoek en lager bracket helelmaal niet nodig! Breng gevoel en plezier over. Techniek is leuk, maar uiteindelijk gaat het om de lol die we ervan ondervinden.
5. Shimano 12-speed MTB en SRAM E-Shifting
Je kunt ervan zeggen en denken wat je wilt, maar SRAM beheerste zeker het afgelopen jaar de gesprekken met de GX-Eagle-groep: een 12-speed systeem for the masses. De komst van deze groep is in feite niets meer dan een regelrechte doodsbedreiging voor 2x-systemen. Het versnellingsbereik is evengroot of soms zelfs groter, het is betaalbaar en acceptabel licht. Shimano probeert met campagnes als ‘There is no single truth’ nog wel een podium te creëren voor 2×10/2×11-systemen, maar de Japanners moeten gewoon in 2018 een keer keihard terugslaan met bijvoorbeeld een XT of SLX 1×12-groep. Then we are talking again!
Anderzijds: waar Shimano de boys van SRAM juist weer de maat neemt, is op het gebied van het elektronisch schakelen met bijvoorbeeld de XT/XTR Di2-onderdelengroep. Op het punt van volledig programmeerbare elektronische schakelsystemen voor mountainbikes lopen de Japanners flink voor op de Amerikanen. Kortom: SRAM, laat je tanden zien en kom met een – bij voorkeur draadloos – E-shifting systeem op je XX1 of andere topgroep (of gooi het meteen op de GX E-agle…)
6. Geen modeljaren meer
Stop met de onzin dat er elk jaar een nieuwe model moet komen. Dealers en consumenten zullen de industrie voor eeuwig dankbaar zijn. Dealers kunnen iets ruimer (en goedkoper) producten inkopen want aan het einde van het jaar is het product niet verouderd en worden het geen winkeldochters. Consumenten hebben ook na één of twee jaar nog steeds een actueel model en voelen zich minder bekocht want als er na een paar maanden al een opvolger wordt getoond van ‘je trotse speeltje’, dan ben je niet happy… waarbij feitelijk het nieuwe model soms niet meer is dan een andere kleur en een ander groepje. Gelukkig zien we met name bij kledingfabrikanten al een positieve trend in dit opzicht.
7. Echte innovatie in plaats van verkapte evolutie
Kom met iets nieuws dat ook echt nieuw is. Er zijn de laatste jaren heel veel producten op de markt verschenen die eigenlijk niets meer of minder waren dan producten in een ander jasje, een andere maatvoering of een ander materiaal. Kom met producten die ook werkelijk een probleem oplossen voor de consument. Goed voorbeeld hiervan: iedereen kent in de winter het probleem van water dat via je broekspijpen en sokken alsnog je waterdichte schoenen insijpelt. GribGrab loste dat probleem op met een even simpel als geniaal nieuw product, de GripGrab CyclinGaiter.
8. Alles wat een biker gelukkig kan maken…
Een pressfit bracketlager dat langer dan een half jaar mee gaat; interne kabelvoering waarbij je ook daadwerkelijk achteraf nog eens een nieuwe rem/schakel/seatdropper-kabel door je frame kunt trekken zonder eindeloos gepiel en geklooi met veel te kleine frame-openingen en onmogelijke hoeken; elektronische seatdroppers, misschien zelfs wel voice-activated; betere bouten, betere lagers; kleding die langer mooi blijft en niet na 6 wasbeurten al slijtage vertoont; fietsen die beter klimmen dan al die zogenaamde modern forward geometry bikes met hun slacker, longer, lower-geometrie beloven, ingebouwde diefstaltrackers; geïntegreerde framesensors voor alle systemen van SmartBluetooth tot ANT+; betaalbare banden die minder kosten dan een eenvoudige autoband; goede flat-pedals met stevige pinnen aan de ene zijde en een goede klikpedaal-aansluiting aan de andere kant… verrek, die hadden we al, dankzij Crankbrothers met de DoubleShot 3! Maar je snapt als waar we naartoe willen. Fabrikanten: get real!
