Trek Bicycle heeft zijn topmodel XC-racemachine flink hierzien voor het modeljaar 2020. Niet alleen kreeg de fiets meer veerweg, ook de geometrie ging volledig op de schop. Ridez behoorde tot het exclusieve gezelschap dat begin mei in Italië al even kort mocht kennismaken met de nieuwe Top Fuel. Na een eerste korte testrit waren wij zeer onder de indruk en voorspellen de fiets een grote toekomst in de lage landen.
De Top Fuel was altijd Trek’s paradepaardje in het topsegment XC-mountainbikes. Licht, 100 mm veerweg voor en achter en een bijna klassieke 70/74 graden balhoofdbuis-/zitbuishoekcombinatie. Deze cijfers garandeerden een bloedsnelle en wendbare XC-raket die regelmatig naar het podium reed op grote internationale wedstrijden. Toch zagen ze ook in Waterloo/Wisconsin (hoofdkwartier van Trek in de VS) dat niet alleen de XC-wereld verandert (ruigere parkoersen), maar dat ook de markt vraagt om veelzijdiger bikes die breder inzetbaar zijn en meer comfort en controle bieden op zware trails. De uitgangspunten van de nieuwe Top Fuel waren daarom dat het niet meer uitsluitend een XC-bike moest worden, maar overduidelijk een XC- & Trail-bike. Natuurlijk moest het lage gewicht blijven en moest zoals gezegd de veelzijdigheid toenemen.
De oplossing was om de veerweg van de Top Fuel te vergroten van 100 mm (V/A) naar 115 mm achter en 120 mm voor. Verder werd de zitbuishoek iets steiler (van 74 naar 75 graden) en ging vooral de balhoofdhoek flink onderuit van 70 naar 67,5 graad. Om de zitpositie aangenaam te houden bij zulke wijzigingen werd de bekende ‘Longer and Slacker’-formule toegepast. Het prettige was echter – zo bleek direct na de eerste testritten – dat Trek niet zoals veel fabrikanten helemaal over de top is gegaan met het verlengen van de reach en het afvlakken van de balhoofdhoek. De bikes van veel andere fabrikanten zijn de laastste paar jaar weliswaar prima afdalers geworden die in een groot deel van de wereld veel punten scoorden in de pers, maar wij vonden dat veel van die bikes eigenlijk te extreem op afdalen waren gericht. Lange, technisch lastige afdalingen hebben we hier in de lage landen nu eenmaal iets minder qua landschap. Bovendien leed de wendbaarheid en snelle stuurrespons vaak onder een te trage balhoofdhoek die lang niet altijd werd gecompenseerd door kortere stuurpennen en een breder stuur. Trek heeft echter bij de Top Fuel een uiterst aangename balans gevonden tussen een superrustig stuurgedrag op ruige afdalingen zonder dat de wendbaarheid door die minder scherpe balhoofdhoek eronder lijdt!
Als je de oude en nieuwe Top Fuel naast elkaar zou zetten, zie je niet een hele radicale uiterlijke verandering. Toch zijn er wel een paar zaken die opvallen. Het draaipunt van de liggende achtervork is verder naar voren geplaatst en dat zorgt voor meer efficiency bij het trappen. Opvallend is dat nu ook bij de Top Fuel geen gebruik meer wordt gemaakt van het full-floater concept. De onderste bevestiging van de demper (die overigens voortaan upside-down geplaatst is) is nu bevestigd op de onderbuis en niet langer op het verlengde van de liggende achtervork. De ingenieurs van Trek geven aan dat de dempertechniek zodanig verbeterd is dat de full-floaterconstructie in feite achterhaald is. Wat verder te noteren valt is dat de nieuwe Top Fuel veel meer bandenvrijheid heeft gekregen en nu banden tot 29 x 2.4 breedte kan opnemen. Overigens wordt de bike uitsluitend nog in 29 inch geleverd, dus niet zoals voorheen met 27.5″- wielen op de kleine framematen. Ook opvallend is dat alle fietsen in de nieuwe Top Fuel-serie een seatdropper krijgen die afhankelijk van de framemaat tussen de 100 en 170 mm verstelbereik heeft.
A propos framematen: Trek stapt af van de numerieke aanduiding van frames. Men vindt een aanduiding als 17.5″ te weinig richtinggevend en daar kwam ook bij dat Trek altijd als een van de weinigen nog onderscheid maakte tussen een actual (feitelijke) framemaat en een virtuele (virtual) framemaat waarmee men de mate van sloping en standover-hoogte probeerde te incorpereren in de framemaat. Vanaf nu wordt het (intuïtiever geachte) systeem van S tot en met XXL gehanteerd met een opvallende M/L-variant in het midden waarbij een M gelijkstaat aan een vroegere maat 17.5, een L overeeenkomt met een 19.5, maar de M/L de 18.5-maat representeert. Het goede nieuws is dat Trek sowieso over een groot deel van zijn modellijn heeft besloten om meer framematen op de markt te zetten en dat is prettig om een beter passend frame te krijgen.
Nog een opvallende detail is dat Trek voor de Top Fuel speciaal een nieuwe Directional 13 degree Stem heeft ontwikkeld. De nieuwe stuurpen is uiteraard korter om (samen met een breder stuur) te zorgen voor een fijne wendbaarheid, maar heeft ook een afwijkende hoek die echter simpelweg bedoeld is als flipflop-stuurpen: slam it for crosscountry (diepe zit) or flip it for trail riding (omdraaien en 26 graden/47 mm hoger zitten voor meer trailcapaciteiten).
De rest van de bike bevat de bekende Trek-techniek zoals het ABP (Active Braking Pivot) draaipunt centraal in de achteras en de Mino Link verstelling voor aanpassing van de geometrie/rijhoogte. De Mino Link is wel geoptimaliseerd en heeft nu een flipchip in de bovenste bevestiging van de demper (ipv het draaipunt met de liggende achtervorken), waardoor je er beter bij kunt en sneller de aanpassing kunt maken. Verder zien we natuurlijk weer de rechte Straight Shot onderbuis met KnockBlock-framebeschermer (maximale stuuruitslag beperkt) en maakt de Control Freak kabelgeleiding elke denkbare combinatie van kabelvoering, inclusief Di2, mogelijk.
LET’s RIDE!
In het Italiaanse Pietramurata mochten wij een kleine twee uur gaan spelen met de nieuwe Top Fuel. Lokale gidsen hadden een niet al te moeilijk, maar wel zeer gevarieerd parkoers met een paar mooie technische beklimmingen, flowtrails, pittige switchbacks en korte technische afdalingen uitgezet. Een ideaal testrondje om de capaciteiten van de Top Fuel goed te kunnen onderzoeken. Natuurlijk is twee uur niet veel, maar veel meer was ook niet nodig. Vanaf de allereerste meters overtuigde de nieuweling. De fiets heeft wat ons betreft nul-komma-nul aan snelheid ingeleverd, sterker nog, door de iets vlakkere balhoofdhoek durf je met veel meer geweld een technische afdaling in te knallen en blijft de fiets uiterst rustig en gecontroleerd bestuurbaar. Een korte draaibeweging met je linkerpols en de TwistLoc-remote blokkeert de vering tegelijkertijd voor en achter en gaat al je energie direct naar de voorstuwing. Tijdens de presentatie werden we een paar keer erop gewezen dat de fiets vooral ‘Well balanced’ was. Normaal raken wij niet zo uit balans van dat soort marketinggeronk, maar feit is dat ik na een half uurtje rijden met twee Spaanse collega’s de eerste indrukken van de fiets uitwisselde en we eigenlijk alledrie tegelijk riepen: “Wat een fantastisch uitgebalanceerde fiets!” Voor en achtervering van onze 9.8-testfiets waren zo heerlijk met elkaar in evenwicht dat je harder kon rijden dan je dacht en je obstakels zonder nadenken kon benaderen. De combinatie van geometrie, vering, het brede stuur en simpelwel een prima zitpositie, maakt dat je meteen vanaf de eerste meters je thuisvoelt op de Top Fuel en dat is een bijzondere verdienste van Trek!
FINAL WORDS
Wij voorspellen de Trek Top Fuel MY20 een grote toekomst. De fiets is nog steeds een hardcore XC-machine, maar onderhuids heeft hij zoveel Trail-genen meegekregen dat een comfortabel en speels rijgedrag binnen het inzetbereik valt en hard scheuren op mooie trials gewoon puur genieten wordt. Het is wat ons betreft eigenlijk een ideale blend tussen de oude Top Fuel en de huidige Fuel EX (130/140 mm trailbike.). De Fuel EX is een supertrailbike, maar daar moet je eigenlijk wel flinke bergen en serieuze trails mee rijden om het volledige potentieel eruit te halen. De nieuwe Top Fuel is net zo speels als de Fuel EX, alleen je kunt er ook op vlakke trails en lange beklimmingen keihard mee (bergop) rijden en dat is met de Fuel EX toch lastiger. Daarom is de nieuwe Top Fuel naar onze mening uiterst geschikt voor bikers in de lage landen die gewoon volle bak willen meekoersen met woensdagavond-trainingsgroepjes, maar in het weekend in de Ardennen of Eifel het normaal gesproken zouden moeten afleggen tegen jongens en meiden op lichte 130/140 mm trailbikes. Dat relatieve gebrek aan veelzijdigheid is de nieuwe Top Fuel volkomen vreemd! Met deze bike wordt een weekendje Ardennen, Eifel of 7-Stanes een wereldervaring en heb je met de Top Fuel voor het nieuwe modeljaar het beste van twee werelden onder je billen!
Eén vraag blijft knagen. Trek heeft de Top Fuel opgeschoven in het spectrum richting trailbikes. Hoewel we tijdens onze testritten werden vergezeld van Jolanda Neff op een exclusieve babyblauwe Top Fuel, blijft de vraag of Trek als merk met zoveel racehistorie het hierbij laat en niet alsnog met een pure, hardcore XC-racemachine op de proppen komt. Feit is dat tijdens de eerste Worldcup van dit seizoen in Albstadt (D) afgelopen weekend de Twin Blondes van Trek (Jolande Neff/Emily Batty) op Procaliber hardtails met IsoSpeed aan de start verschenen, maar dat er in de pitbox van Trek wel opvallende fietsen gesignaleerd zijn met een soort zwarte hoes over de bovenbuis/zitbuis. En dat waren zeer zeker geen nieuwe Top Fuels die je wel zo verwachten op een zeer technisch parkoers als Albstadt. We zijn zeer benieuwd en houden onze ogen open!